Het meest bekende recept met kweepeer is volgens mij wel de pasta. De blokjes die je ervan kunt snijden voor op bijvoorbeeld een borrel of kaasplank. Het wordt vaak Membrillo genoemd, maar eigenlijk klopt die naam die helemaal. De herkomst is spaans en dus noem ik het altijd Dulce de Membrillo, zoet van kweepeer.
De spaanse naam voor kweepeer is Membrillo en dus klopt het feitelijk niet dat deze pasta vaak kortweg Membrillo genoemd wordt. Toch snap ik het ook wel, want het is wel de meest gangbare vorm waarin de kweepeer verwerkt wordt en verkocht. Als jam of gelei is het natuurlijk ook heerlijk, maar wanneer men voor jam kiest, kiest men toch vaak voor gangbaardere smaken als aardbei of abrikoos en hoevaak gebruik je eigenlijk gelei (en waarvoor?). Membrillo is dus een spaanse delicatesse, wat inmiddels op heel veel andere plekken in de wereld ook wordt gemaakt. Zo lag het bij ons in het dorp in Ecuador ook gewoon in de winkel. Verpakt in bladeren en een touwtje erom heen en daar heette het Dulce de Membrillo. Ik had toen geen idee wat ik er mee moest.
Wat kun je met Dulce de Membrillo?
Dulce de Membrillo is een flink ingedikte en ge-geleerde moes van de kweepeer. Als je deze nog even laat drogen dan kun je ‘m in mooie zachte blokjes snijden. Rol het door de suiker en je hebt je eigen gemaakte snoepgoed. Maar het is ook heerlijk bij een stukje kaas. Op een kaasplankje doet wat zoetigheid het altijd goed, dus probeer dit eens. De combinatie met manchego (spaanse harde schapenkaas) is een klassieker.
Voor het maken van Membrillo bestaan er verschillende manieren. Van het uit laten lekken van de moes in kaasdoeken tot het drogen in de droogoven. Ik heb het echter simpel gehouden. Gewoon ontzettend lang inkoken tot het dik genoeg is. En als je denkt dat het dik genoeg is, dan is dat het nog niet. Het moet echt al als een soort samenhangende pasta loslaten van de bodem als je roert. Dan storten in een bakblik, laten drogen in de oven, af laten koelen zodat het verder opstijft en klaar. De mijne was nog redelijk kleverig, dus ik heb ‘m verder laten drogen in de oven.
Ingrediënten
- 2 kilo kweepeer
- 1 citroen in grove stukken gesneden
- 1 kilo suiker (schatting, je weegt het later af)
Instructies
- Veeg de kweeperen schoon zodat ze niet meer dat donzige laagje hebben en snij ze in vieren. Laat de schil en de klokhuizen zitten, daarin zit veel smaak én pectine en dat laatste heb je nodig voor Dulce de Membrillo
- Doe de stukken kweepeer in een grote diepe pan. Pak je grootste (soeppan) zodat je straks tijdens het koken geen last hebt van het spetteren. Zet de kweepeer onder water, voeg de citroen toe en breng het geheel aan de kook.
- Kook de kweeperen in ca 1 uur gaar.
- Laat de kweeperen uitlekken in een vergiet, verwijder de citroen, de klokhuizen en evt grote stukken schil en doe de uitgelekte kweeperen dan in de keukenmachine of blender en pureer tot een fijne massa.
- Weeg de hoeveelheid kweepeer puree en voeg een gelijke hoeveelheid suiker toe. Doe alles weer terug in de pan en breng aan de kook. Laat op een zacht vuur een paar uur koken tot het flink ingekookt is. Roer het regelmatig even door om aankoeken of verbranden te voorkomen. Let op met het doorroeren, want het wil dan ineens flink gaan spetteren en de massa is echt ontzettend heet (kokende suiker hè 😉 ). Heel voorzichtig dus en daarom ook een diepe pan gebruiken. Spettert het al teveel dan zit niet je hele keuken eronder.
- Laat net zolang inkoken totdat het een flink stevige massa is die ook loslaat van de bodem.
- Stort in een met bakpapier beklede bakvorm of bakplaat en laat het afkoelen en evt een dag of drie drogen. Je kunt het ook nog ruim 1-2 uren in de hete lucht oven zetten op 50C om het nog wat te laten indrogen.
- Snij het in blokjes en bewaar het in een afgesloten blikje met bakpapier of vetvrij papier ertussen. Traditioneel zit het in een houten kistje met een laurierblad ertussen.
- Wil je er liever snoepjes van maken? Haal de blokjes dan nog even door kristalsuiker.
Ik ben van plan om het recept te maken maar vraag me af of je de klokhuizen dus gewoon meemaalt in de keukenmachine?
Is dat nodig en zit je dan niet met harde stukjes of is pureren met de roerzeef ook oké?
Hoi Marja,
klokhuizen wel verwijderen hoor (zie punt 4)
Ik moet de volgende keer beter lezen, sorry….
geeft niet, ik lees ook wel eens ergens over heen hoor
Ben het nu aan het maken. Wat ik niet snap, is dat de klokhuizen mee moeten koken voor de pectine, maar het water daarna (met pectine en al) weg wordt gegooid. Klopt dat wel?
Volgens mij kun je van het sap nog gelei maken als je dit kookt met specerijen en suiker gelei van maken.
inderdaad, dat doe ik ook. Ik kook de in 2 gesneden kweeperen tot ze zacht zijn. Wanneer ze afgekoeld zijn, haal ik het klokhuis en het vel eraf en doe dit in een neteldoek. Dat kook ik met het sap tot heerlijke kweeperengelei.
Ik maak eigenlijk gelei. En beschouw de snoepjes als “restprodukt”….
Ziet er lekker uit. Hoe lang is dit houdbaar?
Als het goed stevig is dan kan het koel en droog wel een aantal maanden goed blijven. Is het nog wat zachter, dan zou ik het in de koelkast bewaren. Het is dan zeker enkele weken te bewaren
Hoi hoi, eindelijk een recept dat hélemaal goed is beschreven en uit te voeren is zonder dat je zelf moet gaan zoeken naar ontbrekende ingrediënten of verwerking.
Bravo!!! Ik heb het uitgeprobeerd en is verschrikkelijk goed gelukt al zeg ik het zelf
dank je wel. Geniet ervan!
Het gaat sneller en makkelijker als je de kweepeerpasta eerst tot ongeveer een derde inkookt en er dan pas suiker bij doet. Weeg de pan met inhoud tot je zover bent. Dan 1 deel suiker op 1 deel ingedikte kweepeerpasta. Nu op de bakplaat nadrogen in de over bij 50 graden en ventilatie. Als je een beetje geleisuiker hebt toegevoegd droogt het mooi glanzend op en is het eerder minder kleverig. Wikkel in bakpapier en bewaar in de koelkast. Ik heb enkele staven al twee in de koelkast en het is nog goed! Tip roer er met de suiker wat vers geroosterde noten doorheen.
Met het kookvocht maak je gelei.
ik had al dikwijls dulce de membrillo gemaakt, mijn moeder was Spaanse en maakte het regelmatig toen ik een kind was en ik vond het heerlijk (net als roscillas, daar heb ik me echter nooit aan gewaagd)
toen ik het daarna zelf maakte was het resultaat altijd geslaagd tot enkele jaren geleden, de kweeperen waren na 2 uur koken nog steeds niet zacht op de duur heb ik het opgegeven en toch verder afgewerkt, het zag er toch nog redelijk uit
na het in een schaal te hebben gedaan en afgekoeld te zijn had ik het bedekt met folie en in de ijstkast gezet resultaat: na enkele dagen stond er een laagje schimmel op en heb ik het met spijt in het hart in onze groencontainer gekieperd, zelfs niet van kunnen proeven, verdekke
enige tijd geleden toen er opnieuw kweeperen in de winkel lagen heb ik me opnieuw laten verleiden tot de aankoop ervan en ben voor alle zekerheid op zoek gegaan naar een recept
toen ik dit las (vooral de 2 uren extra op 50° in de over overhaalden me om het zo te proberen, ‘k had dit voordien nooit gedaan. het leek me echter niet meer dan logisch dan nog droger/beter zou zijn (lees: geen schimmel!!)) ben ik aan de slag gegaan en tataaaaa: super goed geslaagd, heb enkel wat minder suiker gebruikt (750 gr vruchtvlees en ongeveer 600 gr suiker)
gisteren zijn we op bezoek geweest bij vrienden die ik het had leren kennen toen we jaren geleden bij hen op bezoek waren toen ze in Tenerife overwintereden en die waren ook heel enthousiast
dus Tess, heel erg bedankt voor je simpele recept dat me terug vertrouwen heeft gegeven
Ik ben nu membrillo aan het maken. Tenminste een poging daar toe. Het staat nu al 7 uur te pruttelen en is nog steeds niet stevig genoeg. Zal het nog goedkomen? Of is het verstandig het vuur uit te doen.
Bedankt en grtjs
Mooi duidelijk recept. De hoeveelheid water is best belangrijk, anders blijf je een hele middag ( en avond) roeren
Nu voor de derde keer gemaakt. Vanwege de grote hoeveelheid een deel met cacaopoeder en fijngehakte noten. Ander deel met gember, geraspte citroen en kaneel.
Na 3 maanden meegenomen naar dochter in India. Het blijft zo lang goed
Ja, pas gemaakt, voordat ik dit las. Ben niet zeker of het droog genoeg is, dus voor de zekerheid in de koelkast gezet. Heerlijk!
Maar eh… de opmerking in de inleiding ‘hoevaak gebruik je eigenlijk gelei (en waarvoor?)’ daar wil ik wel even iets van zeggen! Héérlijk: van die prachtige donkerrode gelei op toast.
In Duitsland kan je gewoon ‘Quittengelee’ in de supermarkt kopen tussen de jam. Maar die zelf maken van het sap is veel beter, leuker en lekkerder. (kweeperen koken, 24u in kookwater laten staan, van het kookwater gelei maken en van het uitgeknepen vruchtvlees dan de dulce de membrillo). Jammie!
Kleinkwartier laten koken en daarna uit laten lekken in een doek, vocht daar heb ik wijn van gemaakt. Daarom ook niet langer dan 15 min koken anders krijg je de wijn niet helder.
Pasta die over was 1op 1 suiker erbij gedaan en ietsje water dit in laten koken tot mooi stevige pasta verder net zo behandeld als hier boven. Super lekker zowel de wijn als de membrillo.
Wat ook lekker is schilletjes in een pot schijfjes sinaasappel erbij onderzetten met vodka en 2 a 3 maanden wegzetten af en toe schudden na deze periode door een kaasdoek gieten vodka met lekker smaakje suiker erbij en je hebt een heerlijk likeurtje. 1 liter sap en ongeveer 200 gram suiker.
Hoi ik heb gisteren carné de membrillo gemaakt ziet er goed uit maar de kleur heb ik niet bekomen want kon niet zolang wachten mmmmm heerlijk
Hallo allemaal!
Heeft iemand ervaring met invriezen van membrillo? Ik heb veel gemaakt (ongeveer een hele bakplaat, 1,5 CM hoog. Ik vind het leuk om weg te geven maar na deze stevige arbeid geniet jk er zelf ook graag over 1 jaar nog van! 😉
Hoor het graag!
geen probleem in de diepvries. Ik heb het zo 3 jaar kunnen bewaren. Had toen wel een enorme hoeveelheid. 🙂