Wonen in Ecuador en Alfajores

En zo stonden we na een jaar weer op het vliegveld van Guayaquil, Ecuador. Alsof we nooit weg waren geweest liepen we zo door naar de juiste bus van Puerto López en zaten we rond het middaguur bij verraste Ecuadoriaanse vriendinnen aan de koffie. Na een paar dagen acclimatiseren besloten we aan de slag te gaan met de twee doelstellingen van onze reis. Kunnen we hier wonen en zijn er mogelijkheden voor onze zakelijke plannen?

Kunnen we hier wonen?
1. De taal
Allereerst is het onder de knie krijgen van de taal het belangrijkste. Omdat bijna niemand in Puerto López engels spreekt, moeten we de spaanse taal dus onder de knie krijgen. In Nederland hadden we al een seizoen les gehad, maar deze basis bleek toch te smal om ons goed verstaanbaar te kunnen maken. We hadden al snel contact met Paola die met haar Clara Luna project Spaanse lessen geeft aan buitenlanders. Omdat we al wat van de spaanse taal kenden konden we zelf richting geven aan onze privélessen, waardoor we niet alleen de dagelijkse dingen leerden, maar ook voor zakelijk spaans bijgespijkerd werden. Bovendien leerden we tijdens de twee wekelijkse ‘Café de Lenguas’ bijeenkomsten veel andere spaanse en engelse cursisten kennen, wat ons aardig hielp bij het opbouwen van een netwerk. Haar vader bleek de notaris van het dorp te zijn en haar moeder advocaat, dus handige contacten. Bovendien konden we gemakkelijk via haar de officiële stukken doornemen of indien nodig als tolk gebruiken. In het dorp konden we dagelijks aan de slag om onze gespreksvaardigheid te oefenen. Een prima manier om de taal onder de knie te krijgen. Kortom, de taal is geen belemmering voor onze plannen.

2. Wonen, 100 jaar terug in de tijd.
De vorige keer verbleven we in guesthouses, maar om het echte leven in een Ecuadoriaans dorp te ondervinden is het beter om een eigen woning te hebben. En dus huurden we via via een woning midden in het dorp. Een vakantiewoning van een familie uit Guayaquil. Een voor lokale begrippen zeer nette woning, al moesten wij er wel even aan wennen. Koken met een gasfles, drinkwater via waterflessen en een boiler voor warm water die het bijna nooit deed. Bovendien zijn de woningen (nog) niet aangesloten op een waterleiding en haalt iedereen dus zijn water uit een put onder het huis. Daar kwamen wij ook achter toen de put leeg bleek tijdens het douchen. Via de buren, die bovendien gewoon in en uit lopen bij je, regelden we de tankwagen en was de waterput weer bijgevuld voor slechts een paar dollar. Dat verhuren van woningen niet echt de normaalste zaak van de wereld is, kwamen we al snel achter. De familie keerde regelmatig voor een weekend aan zee terug naar hun vakantiehuis en zo hadden we in de weekenden regelmatig de eigenaren ook in huis, niet echt prettig. Ook de sociale controle bleek groot in dit conservatieve deel van het dorp. We hadden de (getrouwde) zoon van de notaris  en een vriend uitgenodigd voor een zakelijke getint diner aan huis om ons meer te vertellen over aankoop onroerend goed. De buurvrouw leek dit niet te vertrouwen en dus stond de woningeigenaresse de volgende dag al weer op de stoep om te controleren hoe betrouwbaar die buitenlandse dames zijn…  Al met al vonden we het prima wonen, al regelen we de (tijdelijke) huur de volgende keer iets beter.

3. Cultuur
Qua cultuur  hebben we ook flink wat geleerd in deze periode.  Het buitenleven zorgt voor weinig privacy, iets wat zijn voors en tegens heeft, maar waar wij onze weg zo langzamerhand wel in kunnen vinden. Omdat het dorp relatief arm is, maakte dat ons als westerlingen erg aantrekkelijke voor lokale bewoners. Aan mannelijke aandacht geen gebrek, maar in hoeverre dat oprecht was? Op de markt was het altijd oppassen bij het doen van de boodschappen, je betaalt als westerling al gauw een dollar meer voor de groente of de vis. Al snel besloten we om net als de meeste locals  ’s middags maar op de markt te gaan eten. De 2 dollar menu’s zijn een royale maaltijd, waar je zelf bijna niet voor kunt koken.

Op zakelijk gebied kwamen we al snel achter de mañana-mañana mentaliteit. Qua informatie vlieg je van het kastje naar de muur en kan een afspraak zo ineens niet doorgaan omdat de lokale partij besloten heeft eerst naar een feestje te gaan. Het is een kwestie van wennen voor ons als Nederlanders, die er toch om bekend staan als erg direct en doortastend. Smeren met stroop en honing, deadlines stellen die er eigenlijk niet zijn en vooral veel mensen kennen, dat is toch wel de manier om toch dat klaar te krijgen wat je wilt.

Mogelijkheden voor de zakelijke plannen
1. Marktonderzoek
Kunnen we in nederland allemaal informatie krijgen via allerlei instanties om een goed marktonderzoek te doen, in dit deel van Ecuador ligt dat wel anders. Er zat dan ook niets anders op dan zelf op onderzoek te gaan. Gewoon zelf kijken bij de guesthouses naar prijs/kwaliteitverhoudingen, checken hoe vol de restaurants en strandtenten zitten, de tourgroepen analyseren en veel met de toeristen praten wat hun wensen zijn, hoe lang hun verblijf is en wat ze hier nog missen. Dit tezamen met de bezoekersaantallen van het naastgelegen Nationaal Park geeft een idee van de potentie in de toeristische sector. Bovendien kregen we een ge-update plan van de gemeente waarin duidelijk beschreven stond wat de toekomstvisie was voor het dorp en de toeristische activiteiten daarin. Al met al hebben we daarmee een redelijk sluitend rapport kunnen maken.

2. Toeristische trekpleisters
De toeristische markt kent eigenlijk 3 hoogseizoenen in Puerto López. Kerst, Carnaval/Pasen en de periode Juni-September. De eerste keer dat wij daar waren was rond Pasen en gaf ons al een idee van de drukte rondom die periode, kerst is vergelijkbaar en derhalve waren we nu bewust de zomermaanden gekomen. Hadden we de vorige keer de vaste toeristische plekken al bezocht, nu zaten we midden in het walvisseizoen. De periode dat veel toeristen komen om de walvissen, die vlak voor de kust zwemmen, te spotten. Een prachtige ervaring! En een echte toeristentrekker. Het is duidelijk dat er voor de toeristen voldoende mogelijkheden zijn zich in en rondom Puerto López te vermaken. Het is alleen nog even een kwestie van beter vermarkten, want dat staat duidelijk nog in de kinderschoenen.

3. Een locatie + ondernemersplan
Nu alle voorgaande punten positief beoordeeld zijn, hebben we het ondernemersplan verder vorm gegeven en staat ons idee voor een guesthouse annex grandcafé wel duidelijk op papier. Nu alleen de locatie nog. Het beoogde stuk grond ligt er nog steeds braak bij en de zoektocht naar de eigenaar bleek niet eenvoudig. Toen eenmaal duidelijk werd dat wij wilden investeren, kwam het halve dorp met een pand of grond aanzetten wat ze wel wilden verkopen en zo hebben we bijna alle kavels en te koop staande panden wel gezien. Maar wij hebben onze zinnen gezet op dat éne stuk grond wat voor ons de perfecte locaties is. Ook hier heeft het toeval ons verder geholpen. Via een bevriende winkeleigenaresse kwam eindelijk het hoge woord eruit. De grond is van een vriendin van haar en ze willen wel verkopen. Echter ze hebben niet de juiste papieren om de grond over te dragen. Een heel getouwtrek inclusief advocaat bood geen soelaas. Totaal teleurgesteld zouden we de plannen laten varen. Toch hebben we besloten om een andere kavel te kopen aan de rand van het dorp, weliswaar niet voor zakelijke doeleinden, maar voor privé. En die aankoop zorgde ervoor dat we als serieuze investeerders bekeken werden en opende weer deuren naar de verkopers van het zakelijke stuk grond. De verkopers hebben besloten de bureaucratische molen door te gaan om alle papieren in orde te maken, wat wel enkele maanden/jaren zou kunnen gaan duren. Voor ons dus een prima periode om in Nederland zaken af te wikkelen.

En zo zijn we weer naar Nederland gekeerd. Concrete plannen, maar nog wel onzekerheid over de haalbaarheid van de locatie. Wat dat betreft blijft het spannend.

Iets minder spannend maar wel lekker zijn deze koekjes; Alfajores. Zowel in Spanje als in Latijns Amerika te vinden! De koekjes op zichzelf zijn redelijk droog en niet zeer zoet, maar in combinatie met de Dulce de Leche past het perfect bij elkaar.

Recept: Alfajores

Ingrediënten

Voor de koekjes
120 gr maizena
90 gr bloem
1 tl bakpoeder
½ tl bakingsoda
¼ tl zout
120 gr boter
65 gr suiker
2 eidooiers
½ tl vanille extract

Vulling
Dulde de Leche

Bereidingswijze

• Klop de boter met de suiker in 3-5 minuten tot een romig mengsel.
• Voeg het ei en vanille-extract toe en mix het goed door.
• Voeg de maizena, bloem, bakpoeder, bakingsoda en het zout toe en meng net zolang totdat er een mooi glad deeg is ontstaan.
• Pak het deeg in folie in en leg het minstens 1 uur in de koelkast
• Verwarm de oven voor op 180C
• Rol het deeg uit en steek met een koekjessteker of glas er ronde koekjes uit en leg ze op de bakplaat.
• Bak de koekjes in 12-13 minuten. Laat de koekjes op een rooster volledig afkoelen
• Doe op de helft van de koekjes ongeveer een theelepel dulde de leche en druk een ander koekje erop en druk ze voorzichtig samen.

Wonen in Ecuador en Alfajores

Printen Bewaren Beoordeel

Bereidingstijd: 15 minuten minuten

Totale tijd: 15 minuten minuten

Auteur: Tessa Couperus

Ingrediënten

Voor de koekjes

• 120 gr maizena
• 90 gr bloem
• 1 tl bakpoeder
• ½ tl bakingsoda
• ¼ tl zout
• 120 gr boter
• 65 gr suiker
• 2 eidooiers
• ½ tl vanille extract

Vulling

• Dulde de Leche

Bereidingswijze

• Klop de boter met de suiker in 3-5 minuten tot een romig mengsel.
• Voeg het ei en vanille-extract toe en mix het goed door.
• Voeg de maizena, bloem, bakpoeder, bakingsoda en het zout toe en meng net zolang totdat er een mooi glad deeg is ontstaan.
• Pak het deeg in folie in en leg het minstens 1 uur in de koelkast
• Verwarm de oven voor op 180C
• Rol het deeg uit en steek met een koekjessteker of glas er ronde koekjes uit en leg ze op de bakplaat.
• Bak de koekjes in 12-13 minuten. Laat de koekjes op een rooster volledig afkoelen
• Doe op de helft van de koekjes ongeveer een theelepel dulde de leche en druk een ander koekje erop en druk ze voorzichtig samen.

Heb je dit recept gemaakt?Laat het me weten wat je ervan vond!